Gra miejska - inicjatywa łącząca ludzi

Jak pokazywać świat osobom, które nie mogą go zobaczyć? – Słowa trzeba dobierać starannie, ważna jest tonacja głosu i plastyczność mówienia.

Gra miejska, której celem była integracja osób niewidomych, ociemniałych, głuchych, starszych oraz młodzieży. Odkrywała  zapomnianą Warszawę. Ukazywała to, czego nie widać na co dzień, tablice na ścianach budynków, pomniki – zapomniane dziś nazwiska, które wyryły się na kartach historii.  Okolice Nowego Miasta i Muranowa pełne są miejsc niewidzialnych dla większości mieszkańców Warszawy o czym kwieciście opowiadał Mieczysław Janiszewski, przewodnik z 40-letnim stażem. – Kiedy trzydzieści kilka lat temu ktoś zaproponował mi oprowadzenie niewidomych po Łazienkach, propozycję potraktowałem pół żartem, pół serio. Zadanie wydawało się karkołomne – przyznaje. Od tego czasu na szczęście wiele się zmieniło. Dziś to bułka z masłem.
 
Jak pokazywać świat osobom, które nie mogą go zobaczyć? – Słowa trzeba dobierać starannie, ważna jest tonacja głosu i plastyczność mówienia. Jedno słowo jest słodkie  –  np. lato  – drugie szorstkie, tak jak liść  – opowiada Mieczysław Janiszewski. Podczas wczorajszej gry miejskiej „Popatrz – Zobacz” opowiadał m.in. o pomniku Kopernika, ale nie o tym z Krakowskiego Przedmieścia. – W Warszawie są trzy pomniki słynnego astronoma. Kilkadziesiąt metrów od Polskiego Związku Niewidomych na Konwiktorskiej 7 jest jeden z nich, stojący  –  mówi Violetta Morawska, liderka Nieformalnej Grupy Dialogu „Budujemy MOSTY”, współorganizatorka gry miejskiej. – Byliśmy też na ulicy Bonifraterskiej, gdzie znajduje się tablica poświęcona Jerzemu Braunowi – harcerzowi i powstańcowi, autorowi znanej mieści „Płonie ognisko i szumią knieje”.

Mieczysław Janiszewski opowiadał też o zapomnianych patronach ulic. Osoby niewidzące słuchały, a niesłyszący wpatrywali się w tłumaczy języka migowego, którzy przekładali słowa przewodnika na język migowy.

                                                                                                       Wywiad przeprowadził Rafał Gębura