Nie Ma I Nie Będzie Smyka

Dom Towarowy Smyk został  zaprojektowany w latach. 1947-1948 przez Zbigniewa Ihnatowicza i Jerzego Romańskiego. Został otwarty 22 lipca 1951 r.,  jako Centralny Dom Towarowy (CDT). Był to budynek jak na czasy, w których powstał, bardzo nowoczesny. Był to jeden z pierwszych budynków w PRL wyposażonych w parking podziemny. W środku budynku komunikacja była zapewniona poprzez 6 ośmioosobowych wind, a każde piętro wyposażone było w niezależne od pozostałych schody ruchome były to drugie ruchome schody w Warszawie. W niedzielę, 21.09.1975 r. „CDT”, stanął w płomieniach. Pożar strawił całkowicie wnętrze, a po odbudowie budynek nie odzyskał już swej dawnej świetności. W latach 80 dawny "CDT" nazywano już „Smyk” i stał się częścią Domów Towarowych Centrum. W 2000 roku DH Smyk został wydzielony ze spółki Domy Towarowe Centrum i powołano spółkę Smyk Sp. z o.o., która utworzyła markę sklepów z artykułami dla dzieci. Obecnie stoi pusty, nie ma już sklepu z zabawkami, ubraniami dla najmłodszych.  W przyszłości, budynek nie będzie, już nosił nazwy „Smyk”. Maja tam powstać pomieszczenia biurowe oraz wydzielona część pod handel, na razie nie wiadomo jakiego rodzaju. Nazwa Smyk, zniknie także z pobliskich przystanków. Remont budynku miał się zacząć parę miesięcy temu. Do dnia dzisiejszego nic się nie dzieje. Opustoszałym gmachem zainteresowali się za to squattersi, którzy bardzo chętnie by się tam wprowadzili. Czym to się może skończyć dla zarządcy budynku, wiedzą wszyscy, którzy musieli się w przeszłości zmierzyć z „dzikimi lokatorami”. Nieoficjalnie wiadomo, ze nowa nazwa budynku ma nawiązywać do historycznej, pierwotnej nazwy czyli Centralnego Domu Towarowego, który potocznie był nazywany Cedetem. Od al. Jerozolimskich na elewacji budynku, ma się pojawić neon z takim właśnie napisem.